Ιστορικό
Η Νέα Ιωνία είναι πόλη-έδρα ομώνυμου δήμου, που ιδρύθηκε επίσημα το 1947. Ανήκει στο πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου, επαρχίας Βόλου, Νομού Μαγνησίας. Η πόλη δημιουργήθηκε το 1924, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922, από πρόσφυγες Μικρασιάτες, Θρακιώτες, Πόντιους και Κωνσταντινουπολίτες.
Οι πρόσφυγες αυτοί εγκατεστημένοι στην περιοχή Ξηροκάμπου, τόπο άνυδρο και αφιλόξενο έκτισαν την πόλη Νέα Ιωνία πέτρα-πέτρα, στέγασαν τις οικογένειές τους σε μονοκάμαρα σπίτια, που τα μετέτρεψαν σε παλατάκια με τον ιδρώτα και το μεράκι τους, κατάφεραν δε να διακριθούν με τη ζωντανή παράδοση, την αισθητική τους, την πολιτιστική τους ανωτερότητα, τις αξίες και την εργατικότητά τους. Κατάφεραν να μετατρέψουν τον πόνο τους σε δημιουργία, τη συμφορά τους σε παράγοντα θετικό για την ελληνική ζωή.
Ταυτόχρονα με την εγκατάσταση των προσφύγων στη Νέα Ιωνία από το σχολικό έτος 1924-1925 άρχισαν να λειτουργούν Δημοτικά σχολεία με τίτλο «Προσφυγικά». Στην αρχή όμως της δεκαετίας του 1950, υπήρξε η ανάγκη να δημιουργηθεί και σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης. Αυτό το ρόλο έπαιξε το Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας που στην αρχή λειτούργησε ως «Γυμνασιακό παράρτημα του 2ου Γυμνασίου Βόλου» μικτό, τετρατάξιο, κατά το σχολικό έτος 1952-53.
Τον πρώτο χρόνο λειτούργησε σε αίθουσα του πρώτου Δημαρχείου της Νέας Ιωνίας, στα κτίσματα που είχαν κτίσει οι Ιταλοί στο δυτικό υπόστεγο των κεντρικών σχολείων. Τον επόμενο χρόνο στεγάστηκε σε αίθουσες του 8ου Δημοτικού σχολείου, για τέσσερα χρόνια.
Το «Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας» ιδρύθηκε επίσημα το 1961 με Υπουργική απόφαση του τότε Υπουργού Παιδείας Γεωργίου Βογιατζή. Είχε στεγαστεί ήδη από το σχολικό έτος 1957-58 σε παράπηγμα που στήθηκε στη σημερινή πλατεία Γρηγόρη Λαμπράκη, στη γωνία των δρόμων Κάδμου και Φιλαδελφείας. Αυτή ήταν η περίφημη και θρυλική «Παράγκα» που λειτούργησε ως πλήρες εξατάξιο Γυμνάσιο από το σχολικό έτος 1961-62. Στο χώρο αυτό παρέμεινε το σχολείο βασικά δεκατέσσερα σχολικά έτη, με ταυτόχρονη συστέγαση τάξεων στο 8ο και 15ο Δημοτικό Σχολείο. Στην «Παράγκα» η φτωχολογιά της Νέας Ιωνίας στήριξε και είδε να πραγματοποιούνται πολλά από τα όνειρά της. Εδώ πρωτόστειλε τα παιδιά της να μορφωθούν. Παιδιά καπνεργατών, λιμενεργατών, βιοπαλαιστών στην πλειοψηφία τους Μικρασιατών, αλλά και παιδιά από το Σέσκλο και το Διμήνι.
Από το σχολικό έτος 1972-73 το σχολείο λειτουργεί στο συγκρότημα διδακτηρίων πίσω από το κοιμητήριο της Νέας Ιωνίας στη συμβολή των οδών Φυτόκου και καθηγητή Παναγιώτη Βουτσά. Διάδοχος του σχολείου αυτού είναι το σημερινό 1ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, το δικό μας σχολείο.
Κατερίνα Βεκλίδου, φιλόλογος
του 1ου Γυμνασίου Νέας Ιωνίας